Portret bezsilności w obliczu starcia z tragedią – chcą zmiany, chcą ratować świat, ale co może jeden człowiek? Plus pewnie najlepsza nieoryginalna ścieżka dźwiękowa w historii. 5/5 Jest wiele tytułów uświadamiających cierpienia wojenne. Powrót do domu skupia się na reakcji ludzi, którzy dowiadują się o tym cierpieniu, jak żyją z ludźmi zranionymi przez wojnę,…
Dowiedz się więcej
Wojna w pigułce. Wyniszczenie, utrata zmysłów i przegrana w jednym. 5/5 Mówcie co chcecie, ale to jest po prostu inne doświadczenie, gdy oglądam trzygodzinny film zaczynający się listą nazwisk na czarnym tle, z których każde elektryzuje, a tutaj mam ich wszystkich, razem, odtwarzających zwykłych ludzi i ich szlachetność, przywary, zmiany, uczucia i myśli. Wielki…
Dowiedz się więcej
Do nieba można wstąpić tylko raz. Przytłaczający obraz. 5/5 Konflikt Niemców i Związku Radzieckiego, zima: ruscy partyzanci uciekają przed germanami. Twórcy od początku ukazują twarde realia, gdzie tłum chorych ludzi ma do dyspozycji tylko worek zboża do jedzenia. Dwoje ludzi rusza do pobliskiej wsi, żeby coś zdobyć. Wieś okazuje się zniszczona, więc idą dalej,…
Dowiedz się więcej
Człowiek z filmografią bogatą w każdym tego słowa znaczeniu. Reżyser jednego z moich ulubionych filmów w historii. Oto kilka słów ode mnie o twórczości Sidneya Lumeta. „There’s no such thing as a small part. There are just small actors.” – Sidney Lumet Jakoś się tak złożyło, że po obejrzeniu kilka filmów Lumeta ułożyły sięone w…
Dowiedz się więcej
Chwała zaczyna przemijać. 5/5 To nie jest film historyczny albo biograficzny – przynajmniej nie w tym sensie, że fakty zgadzają się z tym, co oglądamy na ekranie. Ponoć był to efekt konsultanta, który znał tytułową personę z prawdziwego życia, tylko ich relacje były burzliwe. Stąd zczerniony obraz Pattona, wybielony owego konsultanta, pominięto też lub…
Dowiedz się więcej
Ten wpis jest wyjątkowy z dwóch powodów – piszę go jeszcze przed obejrzeniem wszystkich filmów (został mi Chopin, Piątka… i Krzyżacy), ale po przeczytaniu książki o jego bohaterze. Nigdy wcześniej nie czytałem całych pozycji poświęconych jednemu reżyserowi, a teraz mam ku temu ogromną ochotę. Nie ważne, co o nich samych myślę, chcę po prostu poznawać…
Dowiedz się więcej
„W kraju, który często lubił rozpalać się temperamentem swoich twórców, [jego] twórczość zawsze była ostentacyjnie chłodna, świadomie skupiona i kontemplacyjna. Niektórzy pisali o niej, że jest 'nierozgrzana’. Ale łatwo można było zrozumieć, ze jej chłód wypływa ze swoistego strachu przed łatwością wielkich emocji w sztuce. Stąd tak częste u Różewicza 'trzymanie się konkretów’, 'rzeczy’, 'opisów…
Dowiedz się więcej
Nie lubi miast, Hollywood, kapitalizmu, demokracji, a swoimi filmami chce dawać ludziom ciepło. Uważa, że Jugosławii nie ma, bo popełniła samobójstwo. Lubi powtarzać powiedzenie Kovaczevicia: „W komunizmie najlepsze były jego błędy”. Danilo Kis powiedział o jego kinie, że to „świat bez buntu”. Oto Nemanja „Emir” Kusturica. W tych filmach jak jesz kanapkę, to wskakuje obok…
Dowiedz się więcej
„Kubrick would scrutinize the film at the cinema when it went silent, and would go back to reading his paper when people started talking.” – David Vaughan (o początkach fascynacji Stanleya kinem) Ścieżki chwaly („Path of Glory”, 1957) ★★★★★ „Patriotyzm jest ostatnim argumentem łajdaka” Czwarty film kinowy Stanleya Kubricka opowiada o krótkim epizodzie, który miał…
Dowiedz się więcej
„Lubię jednak myśleć, że znaczę coś dla Ślązaków, bo pobudziłem w nich dumę z własnego pochodzenia. Starsze generacje ukrywały swoją śląskość, a teraz jest inaczej. Młodzi mówią: „Jestem Ślązak, a jak ci się nie podoba, to chuj ci w dupę”. Jestem z nich naprawdę dumny.” – Kazimierz Kutz Krzyż walecznych (1959) 4/5 Debiut Kazimierza…
Dowiedz się więcej
Najnowsze komentarze