W tym roku w Polsce zlikwidowano pojęcia tajemnicy państwowej i służbowej, Era stała się T-Mobile PL, doszło do zamieszek na ulicach Warszawy w trakcie Święta Niepodległości, w Libanie doszło do upadku rządu, prezydent Tunezji zrezygnował ze stanowiska, w Jemenie wybuchło powstanie, w Egipcie wybuchła rewolucja (w efekcie prezydent rezygnuje ze stanowiska), w Jordani rozpoczęły się masowe protesty społeczne, w Maroku samospalenie czterech mężczyzn zapoczątkowało protesty społeczne, w Nepalu po 17 rundach wyborczych wybrano nowego premiera, w Libii wybucha wojna domowa, w Grecji strajk generalny, w Syrii powstanie, premier Portugalii poddał swój rząd do dymisji, w Rosji wprowadzono całoroczny czas letni, w Jerozolimie uruchomiono tramwaje, Adam Małysz zakończył karierę skoczka a Ronaldo zakończył karierę piłkarską.
Filmowo to rok filmowej terapii Kim Ki Duka (Arirang), Boba Foresta (Bob and the Monster), Larsa von Triera (Melancholia) oraz Brit Marling (Druga Ziemia), wychodzenia po wodę do studni, by zdążyć przed końcem świata (Koń turyński), neonowego Los Angeles (Drive), Toma Cruise’a na szybie (Ghost Protocol), łysego Josepha Gordona-Levitta (50/50), romantycznego tańca z wieszakiem (Artysta), Pearl Jam wciąż będących Alive (Pearl Jam Twenty), popisu Lubezkiego w Drzewie życia, walk w Wojowniku, destrukcji peronu i robienia filmu w trakcie filmu w Super 8, The Darkest Timeline (Community), finału Crawl Space (Breaking Bad), koncertu Lucindy Willians (Treme), niezliczonych pięknych momentów w ostatnim Harrym Potterze, śpiewania Gangsta Paradise w The Green Hornet oraz Man or Muppet w Muppetach, Brada Pitta rzucającego krzesłem w Moneyball, tego przesadzonego mastershota na motorze z Przygód Tintina, równie przesadzonego gonienia sejfu w finale Szybkich i wściekłych 5 oraz przekręcania przez wszystkim tytułu produkcji Strasznie głośno, niesamowicie blisko.
Zmarli m.in. Irena Kwiatkowska (1912), Harry Morgan (1915), Janusz Morgenstern (1922), Sidney Lumet (1924), Ken Russell (1927), Peter Yates (1929), Elizabeth Taylor (1932), Pete Postlethwaite (1945), Jeff Conaway (1950), Andrzej Lepper (1954), Steve Jobs (1955) i Amy Winehouse (1983).
Pięć najlepszych filmów roku
1. Koń turyński
2. Insygnia Śmierci: Część II
3. Super 8
4. Wszyscy wygrywają
5. Pół na pół
FILMY
O północy w Paryżu („Midnight in Paris”)
Mały film, który może znaczyć dla was bardzo dużo. W Paryżu zawsze powinien padać deszcz.
Takie filmy właśnie lubię. Takie finały kocham. Tak, to naprawdę dobry film.
Najgorsze w zachorowaniu na raka nie jest sam rak. „Pół na pół” to film, który umie opowiadać o problemach.
Kino niewielu słów, za to idealnie pasujących do tak satysfakcjonującego filmu.
Ostatnio widziałem dwa dokumenty o zespołach, które osobiście cenię – Rush oraz The Stone Roses. Oglądając „Pearl Jam Twenty” zastanawiam się, czemu oni mieli mniej szczęścia?
★★★
X-Men: Pierwsza klasa ("X-Men: First Class")
Mutanci rzucają wyzwanie ludzkości - opowiedziane w zwykły i pośpieszony sposób
Dobre sceny akcji, które szybko zaczęły mnie męczyć.
SERIALE
- Ekipa – sezon VIII
- Mad Men – Sezon V
- Breaking Bad – sezon IV
- Prohibicja – miniserial
- Community – sezon III
- Miasteczko South Park – Sezon XV
- Archer – sezon II
★★★★
Turystyka słabnie, przestępczość rośnie, a bohaterowie próbują osiągnąć sukces. Nie jest łatwo...
Dobra historia i kilka nowych świetnych postaci, ale to jeszcze nie jest ten poziom, który nie pozwala mi się oderwać od włączenia następnej serii.
Pochylenie się nad osobą, która widzi siebie lepszą niż inni ją widzą. Może dla każdego jest szansa?
★★★
Taka łatwiejsza i dużo grzeczniejsza wersja książki.