Podsumowanie filmowe 1982 roku

Podsumowanie filmowe 1982 roku

29/05/2021 Blog 0
st elsewhere 1982 serial

Ostatnia aktualizacja: maj 2021

NAJLEPSZE FILMY ROKU

Miejsce #1: Przesłuchanie

To wciąż aktualna opowieść o człowieku, który nagle znalazł się w sytuacji bez wyjścia, z pistoletem przystawionym do skroni i ma robić jak mu rozkażą. To wciąż opowieść o wierności sobie bez względu na wszystko. Tym bardziej, że z czasem ta opowieść staje się coraz bardziej atrakcyjna dla widza. Bo gdy faza tortur cielesnych przeminie, zacznie się gra psychologiczna. Oprawcy przestaną być anonimowymi kukiełkami, a staną się – co przerażające – ludźmi. I właściwie wtedy zacznie się prawdziwy dramat oraz sztuka, w której życie przeplata się z fikcją.

Znachor 1982

Miejsce #2: Znachor

Co za historia! Jedna z najlepszych, jakie na ekranie przyszło mi oglądać. To aż chce się poznawać. Obraz polskiej wsi, postaci, napięcie wyczekiwania na operację – czy się uda? Oczywiście, ale jako widz bardzo tego chciałem. I wciąż tego chcę, za każdym seansem. Jest ból i pasja, ale nie działałoby to równie dobrze, gdyby nie taki bohater, jak Antoni: człowiek niemogący żyć ze świadomością, że nie pomógł. Jeden z wyjątkowych filmów w polskiej kinematografii, bo umiejący przedstawić prawdziwie ciepłą opowieść! Chce się oglądać.

et spielberg 1982

Miejsce #3: E.T.

Kino niewielu słów czy wyjaśnień – zamiast tego jest tu dużo obserwacji i oglądania. Spielberg nakręcił tę historię w bardzo zaawansowany sposób, przeplatając obraz na ekranie masą warstw i symboli, jednak wszystko to zrobił w niewidzialny sposób, przystępny dla dzieci. Ten film działa. Po prostu działa. Mogę poświadczyć samym sobą. Jest magiczny. Jestem pod wrażeniem, jestem oczarowany, urzeczony i po seansie zachowywałem się jak dziecko, które nie wie jeszcze, co powiedzieć, po doświadczeniu czegoś tak nowego i wyjątkowego, jak seans filmu.

cos carpentner 1982 thing

Miejsce #4: Coś ("The Thing")

Biegun, straszne warunki do życia oraz straszna misja, która spada na głowę grupie ludzi mających prowadzić badania. Nikt tutaj nie będzie się nawet przez chwilę oszukiwał, za to każdy akceptuje nieuchronność swojej śmierci. Walczą tylko o to, by sprzedać swoje życie jak najdrożej. Zabijają najbliższych – i nie mają dylematu, czy strzelać do istot, które wyglądają, jak ich przyjaciele. Oni tę decyzję podjęli już dawno. Nie mogli inaczej. Uwielbiam taką dojrzałość. Do tego niesamowite efekty specjalne i mroźny klimat, plus niepozwalające na odpoczynek zakończenie.

Miejsce #5: Fanny i Alexander ("Fanny och Alexander")

Pod wieloma względami to mógł być typowy dwugodzinny dramat amerykański, ale za reżyserię wziął się Europejczyk który wypierdolił w kosmos każdy aspekt produkcji, tworząc pięciogodzinny fresk. Mamy tutaj piękny kunszt artystyczny: kolory, barwy, atmosfera! Scenografia, praca kamery… To tworzy naprawdę niezwykłą opowieść o roli Kościoła w życiu człowieka. PS. Polecam wersję 310 minut.

krol komedii scorsese 1982 king of comedy

Miejsce #6: Król komedii ("The King of Comedy")

Rzecz jest o niemłodym już człowieku, który postanawia zostać komikiem. Udaje mu się porozmawiać z gwiazdą w tym biznesie, słyszy „zadzwoń i umów się na spotkanie”. A potem się zaczyna… Bohater wciąż żyje w świecie fantazji, ledwo skończy rozmowę z tą gwiazdą, już idzie do baru, by zaimponować barmance, a w domu ćwiczy rozmowy, by naturalnie wypaść gdy już dojdzie na szczyt i ktoś zaproponuje mu przejęcie programu… Zanim w ogóle cokolwiek się naprawdę zaczęło, on już myśli o rozwiązywaniu problemów jakie będzie mieć po osiągnięciu sukcesu. Z czasem coraz wyraźniej widać różnicę między wyobraźnią i rzeczywistością, te dwa wymiary ścierają się coraz mocniej. Smutny film.

Sophie's Choince

Miejsce #7: Wybór Sophie („Sophie’s Choince”)

Tragiczny tytuł, pełen smutku – i o tym wiecie od samego początku. Duch tego filmu jest pełen nieokreślonej nadziei i świeżości, zarówno pod względem poznawania historii tytułowej Sophie – plus to jeden z tych nielicznych przypadków w historii, kiedy po prostu słuchanie osoby będącej na ekranie jest przeżyciem samym w sobie. Życie Sophie było smutne i przyjemnością nie mogę nazwać słuchanie o jej przeżyciach, ale na pewno nie chciałem w trakcie wyjść, żeby zaczerpnąć powietrza. Nie, ja chciałem zostać i słuchać aż do końca.

dzielna pani brisby 1982 don bluth

Miejsce #8: Dzielna pani Brisby ("The Secret of NIMH")

Bohaterka jest matką dbającą o dobro swoich dzieci. Na tym polega jej odwaga. Film jest mroczny i dosyć poważny – do tego stopnia, że w jednej ze scen nie mogłem uwierzyć, że oglądam film dla dzieci. Są tu mroczne barwy oraz postaci budzące strach i bohaterka znajdująca się w stałym zagrożeniu. To też mądry film, uczy wrażliwości, oswaja z przyrodą i jej prawami, uczy szacunku do zwierząt.

Star Trek II The Wrath of Khan

Miejsce #9: Star Trek II – Gniew Khana

Więcej niż porządne kino przygodowe w kosmosie, więcej niż nowa jakość dla wszystkiego w świecie Star Treka: od kostiumu po humor, wszystko tutaj zaliczyło solidnego kopa. Najważniejszy jest jednak pojedynek bohaterów z tytułowym Khanem – to bardzo angażująca walka, kipiąca od dramatyzmu. Raz, dzięki postaci antagonisty, który jest dosłownie opętany przez pragnienie zemszczenia się, i nic go nie powstrzyma. Dwa, jego motywacje i zaplecze historyczne, wszystko to jest bardzo mocne, i bardzo dobrze wykorzystane. Trzy, to prawdziwy, dosłowny pojedynek. I jeszcze to doskonałe zakończenie…

Jan Švankmajer

Miejsce #10: Wymiar dialogu

Trzy różne metody komunikacji we wspaniałej animacji poklatkowej. Spotkania z innymi zmieniają nas, my zmieniamy ich, małe i drobne słowa tworzą lawinę, która przeobraża się w kłótnię. Dialog nie jest czymś łatwym, ale chyba zawsze jest piękny. Szczególnie w rękach Svankmajera i jego ludzi. Współpraca, rywalizacja, kłótnia, wojna  – wszystko tutaj ma wspolny mianownik.

Konopielka 1982 leszczynski

Miejsce #11: Konopielka

Bóg, bagno i drzewa. Chłopy sobie żyją, aż tu przyjdzie chłop z PRL-u, żeby ich modernizować i świat dupo do góry wywrócić, a łatwe to nie jest. Bagno będą wysuszać, drogę kłaść i szkołę prowadzić. Nic nie jest święte, wszystko zostanie zmienione. Z tego wychodzi jednak ładny obraz chwalący wieś i ludzi tam żyjących tak, jak uważają to za słuszne.  Film skierowany na dostrzeżenie, że udoskonalenia nie są czymś jednoznacznie pozytywnym. A na pewno nie są takie, gdy są narzucone siłą.

48 Hrs godzin 1982

Miejsce #12: 48 godzin ("48 Hrs.")

Męskie kino pierwszej klasy. Bohaterowie są twardzi, szczerze sobą nawzajem gardzą, by z czasem i wielkim wysiłkiem osiągnąć jakąś nić przyjaźni oraz szacunku, dzięki której jeden zaryzykuje w imieniu drugiego. Są też bardzo prawdziwi, a dialogi między nimi to perełki. Polubiłem ten film za klimat, akcję i wszystkie męskie elementy, które się w nim znalazły.

Miejsce #13: Święty Mikołaj to śmieć ("Santa Claus Is a Stinker")

Mikołaj pijak, uciekający przed policją, kradnący i żyjący na wysypisku śmieci. W innym miejscu dwoje ludzi prowadzi infolinię dla samotnych podczas Świąt. Nad nimi mieszka obcokrajowiec, który w kulminacyjnym momencie wejdzie na scenę z akordeonem. Na klatce winda działa, jak jej się podoba, co w połączeniu z nawiedzonym babskiem lubiącym dużo krzyczeć da popalić wszystkim mieszkańcom… Gdy to wszystko połączy się w jedno, nie zostanie kamień na kamieniu. Śmiałem się ze wszystkiego – z postaci, ze slapsticku, z przeklinania, z czarnego humoru, z krzyczenia na siebie, z absurdu, z robienia sobie krzywdy nawzajem… Pomysły sypią się aż do końca, aż do ostatniej linijki, co chwila byłem zaskakiwany i miałem mnóstwo powodów, by się śmiać.

Werner Herzog

Miejsce #14: Brzemię snu ("Burden of Dreams")

Dokument o tym, jak powstawał Fitzgeraldo. Opowieść o szaleńcu, problemy zakulisowe, przez opóźnienia związane z szukaniem następcy od projektu odszedł Mike Jegger.  Czy Herzog w ogóle ma na tym etapie siły, by kontynuować tworzenie? Herzog powiedział wtedy tylko: Jak tego nie zrobię, to będę człowiekiem bez marzeń. Plus duża ilość wkurwionego Kinskiego.

Również warte uwagi: Diner, Łowca androidów, Tootsie, Gwiezdny pył, Ściana, Vincent, Żandarm i policjantki, Fitzcarraldo, Zło czai się wszędzie, Najwyższa stawka i Tęsknota Veroniki Voss.

NAJLEPSZE SERIALE ROKU

Miejsce #1: St. Elsewhere - sezon I

Serial medyczny. Nie, nie pierwszy w historii. Oglądamy tutaj personel medyczny i ich życie osobiste oraz zawodowe. Pojawiają się też historie poszczególnych pasażerów. Wydaje się znajome, co więc wyróżnia tę produkcję? Jej neutralny ton. Takie tytuły jak House lub Scrubs stają często na głowie, by zainteresować widza czyjąś tragedią. St. Elsewhere daje radę zaangażować odbiorcę czymś o wiele powszedniejszym. Codzienne wydarzenia ze szpitala są wyjątkowe same w sobie. A do tego plejada gwiazd, z Denzelem i Davidem Morsem na czele.

newhart poster

Miejsce #2: Newhart - sezon I

Perypetie gościa prowadzącego pensjonat gdzieś w małym miasteczku. Sympatyczne, ciepłe poczucie humoru oraz bohaterowie, do których chce się wracać (notorycznego kłamcę Kirka, próżną pokojówkę Stephanie, dziecinnego George’a złotą rączkę oraz najlepszy element całego serialu, czyli trio Larry’ego, Darryla i Darryla!) – tyle produkcja oferuje i to mi wystarczało. Warto włączyć przynajmniej kilka epizodów.

Również warte uwagi: M*A*S*H (sezon XI) Nieustraszony (S1) Cheers (S1)

NAJLEPSZE ODCINKI ROKU

mash poster tv

Miejsce #1: Who Knew? (MASH, 11x5)

Odcinek, który pozwolił nam płakać za postacią, której nigdy na oczy nie zobaczyliśmy. Jedna z pielęgniarek poszła na spacer, trafiła na minę i tyle z niej zostało. Nie była w obozie długo, nikt z nią nie zaprzyjaźnił się, nie mówiła o sobie wiele, nikt jej tak naprawdę nie poznał. Hawkeye podrywał ją, spędził z nią noc i mimo to również nie wiedział, co o niej powiedzieć na pogrzebie, dlatego rozpoczął śledztwo, aby czegoś się o niej dowiedzieć i w ten sposób móc ją pożegnać godnie. Wszystko to prowadzi do przejmującej przemowy będącej niezwykłym wyznaniem.

cheers zdrowko

Miejsce #2: Endless Slumper ("Cheers", 1x10)

Sam oddaje talizman przynoszący mu szczęście, i od tego momentu opuszcza go dobra passa. Ale jaka, skoro nigdy nic nie wygrał dzięki talizmanowi? Dlaczego go nosi? To solidny odcinek zbliżający do bohaterów, rozwijający ich, a nawet… trzyma w napięciu. Do tego zaskakująco doskonały scenariusz, w którym każdy motyw powraca w finale. Warto!

Miejsce #3: The World According to Freedom ("Hill Street Blues", 2x8)

Finał tego odcinka trochę przypomina mi Chinatown Polańskiego. Szukali tych, co to zrobili, oskarżali się w ciemno, a gdy złapali już winnych, gdy ich zobaczyliśmy… Wtedy była tylko cisza. Zabrali ich, rozjechali się do domów i tylko jedna osoba została, by zapytać: Where you put your hate? Najlepszy odcinek serialu, dla takich chwil go włączałem.

newhart poster

Miejsce #4: Mrs. Newton's Body Lies A-Mould'ring in the Grave (Newhart, 1x2)

Przyjechali otworzyć motel, a tu okazuje się, że mają 300-letnie ciało zakopane w piwnicy. Trzeba je przenieść, a to okazja do wielu żartów. Uwielbiam humor tego serialu, dowcipne dialogi są co chwilę („Halo? Mamy w piwnicy trzystuletnie ciało do wykopania… Cóż, sądziłem, że to ja zapłacę wam„), absurdalna historia bawi sama w sobie, a do tego tutaj poznajemy trio Larry, Daryl i Daryl – jedno z najlepszych w historii seriali komediowych. Uwielbiam do nich wracać.

Również warte uwagi: Blood and Guts (MASH, 10×12) A Holy Mess (MASH, 10×13) Where There’s a Will, There’s a War (MASH, 10×16) Heroes (MASH, 10×18) That Darn Kid (MASH, 10×21) Hey, Look Me Over (MASH, 11×1) Trick or Treatment (MASH, 11×2) Give Me a Ring Sometime (Cheers, 1×01)

REŻYSER ROKU:

Jerzy Kawalerowicz („Austeria”)
Steven Spielberg („ET”)
Ingmar Bergman („Fanny i Alexander”)
Ridley Scott („Łowca androidów”)
Alan J. Pakula („Wybór Sophie”)

SCENARIUSZ ROKU:

Melissa Mathison („ET”)
Stephen King („Koszmarne opowieści”)

ZDJĘCIA ROKU:

Sven Nykvist („Fanny i Alexander”)
William Paul Dornisch („Star Trek II”)

MONTAŻ ROKU:

Marsha Nakashima & Terry Rawlings („Łowca androidów”)
Sylvia Ingemarsson („Fanny i Alexander”)
John Bloom („Gandhi”)
Todd C. Ramsay („Coś”)

REŻYSER ROKU:

Ennio Morricone („Coś”)
John Williams („ET”)
Vangelis („Łowca androidów”)

AKTOR ROKU:

Gérard Depardieu („Danton”)
Wojciech Pszoniak („Danton”)
Ben Kingsley („Gandhi”)
Robin Williams („Świat według Garpa”)
Jerzy Bińczycki („Znachor”)

AKTORKA ROKU:

Jadwiga Jankowska-Cieślak („Inne spojrzenia”)
Krystyna Janda („Przesłuchanie”)
Meryl Streep („Wybór Sophie”)

https://tidal.com/browse/track/571496