Ranking festiwali/nagród filmowych (2022 edycja)

Bo co to znaczy „nic nie warte”? Cóż – tytuły, które tam wygrywają, są zapominane. I po latach jesteśmy zdziwieni, że taki tytuł uzyskał prestiżowe określenie zwycięscy tu czy tam. Tak naprawdę ta dyskusja kręci się wokół Oscarów, Europa jeszcze ciągnie na prestiżu sprzed dekad – jak to się stało, że wybory komisji zaczęły się rozmijać z odbiorem widowni? Czemu tytuł Najlepszego filmu na Oscarach zaczęły zgarniać te produkcje, na które nikt nie chodził? Po pierwsze – kiedyś w ogóle był taki okres, gdy te wybory się pokrywały. I wygrywały filmy, które publiczność też była w stanie docenić, co można odebrać dwojako. A po drugie Berlin i reszta o to nie pytają względem samych siebie (przynajmniej ja na nic takiego nie trafiłem).

I kolejny ważny punkt: jak ocenić festiwal? Z Oscarami sprawa jest prosta, festiwale jednak mają różne kategorie, programy. Często atrakcją jest różnorodność, całość, uczestnictwo tam. Dlatego ja to wszystko upraszczam i skupiam się wyłącznie na zwycięzcach. Wiem, konkurs główny na Nowych Horyzontach też mi lata i jeśli coś z niego obejrzę będąc tam, jest to czysty przypadek – ale to zestawienie ma na celu przede wszystkim znaleźć źródła rekomendacji. Plus jest to dodatkowy motywator, by nadal oglądać filmy z tego rocznika. Za mną 500 produkcji i myślicie, że jest mi łatwo?!

Jedynym kryterium było nagrodzenie produkcji z 2022 roku, którą widziałem. Gildie Charakteryzatorów i inne takie sobie daruję. Podobnie odrzucam Nagrody Publiczności – American Film Festival, LGBT Film Festival Poland itd. Jeśli nie było też jakiejś puli nominowanych, też taki Film Roku ignoruję. I tak, łączę nagrody filmowe i telewizyjne. Krótkie metraże też. Kino to kino.

Zróbcie z tym, co chcecie.

PS. Złotych Malin nie liczę, bo to anty-nagroda i w ogóle dla jaj jest przyznawana, ale też byłaby wysoko w tym zestawieniu, bo tytuł najgorszego filmu roku wygrała… Blondynka. Fajny film, lubię, pokonała Morbiusa, Pinokio Zemeckisa, Córkę króla i jakiś kolejny film, którego protagonista ma na imię London Clash. Gratuluję. Teraz tylko mam nadzieję, że polskie Węże nagrodzą lepszy film niż Gdynia.