Piotr Dumała
„Moim marzeniem od dziecka było zobaczyć, wyświetlić na ekranie sen. Podstawić do głowy rurkę i go stamtąd wyciągnąć.” – Piotr Dumała
Czarny kapturek (6 min, 1983)
Po seansie pierwszą myślą jest: „Co ja właściwie obejrzałem?”. Najpewniej jest to po prostu żart, forma zabawy z oryginalną baśnią o Kapturku. Nie parodia, ale podobny tok myślenia: co by było, gdyby… Babcia chciała seksu z wilkiem? Animacja jest świetna, humor zaskakuje i bawi…
Nerwowe życie kosmosu (4 min., 1986)
To jest takie krótkie, bo na to nie da się patrzeć. Nie ma statycznego tła czy czegoś, każdy kadr jest oddzielnie rysowanym pogladowo szkicem. Efekt jest taki, że wszystko miga nam przed oczami. I akceptuję to tylko dlatego, że w tytule jest „nerwowe”. I z uwagi na czas trwania, bo nawet nie miałem ochoty tego przewinąć i obejrzeć od początku, by się upewnić, że chyba nadal oglądam tylko zabawę formą. Pościg za postacią, który dzięki animacji nabiera rumieńców. Tutaj nawet oddanie stolca wydaje się… urocze.
Zbrodnia i kara (26 min, 2000)
Naprawde niezwykła animacja, opowiadajaca grubą książkę bez słów, ale nawet konkretnych ruchów, raczej za pomoca cieni, tła, jakbyśmy byli w stanie tylko dostrzec echo myśli, wydarzeń, emocji, dramatu. Nie znamy ich toku rozumowania, wszystko tylko czujemy. Niepokojacy seans.
Obecnie Piotr Dumała znajduje się w moim rankingu reżyserów na miejscu #185
Top
1. Wolność nogi
2. Zbrodnia i kara
3. Ściany
4. Czarny Kapturek
5. Ederly
6. Lykantropia
7. Nerwowe życie kosmosu
Ważne daty
1956 – urodziny Piotra (Warszawa)
1981 – debiut krótkometrażowy
1982 – ukończenie ASP w Warszawie
1995 – Piotr realizuje teledysk dla zespołu Maanam
Najnowsze komentarze